Zuiderpark omgetoverd tot buurtcamping: 'Het buitenland zit er niet in, maar dit is ook leuk'

In het midden van het Zuiderpark staan ijzeren hekken met daarachter een rij tentjes in het gras. Wie dichterbij komt zit een piepkleine caravan staan met een tafeltje. Het is de receptie van de camping. Achter het tafeltje zit een vrijwilliger met een bos krullen en een T-shirt aan op zijn telefoon te spelen. ‘Welkom’, zegt hij vriendelijk knikkend.

Een paar campinggasten zijn al bezig om hun tent in te klappen en de spullen in te pakken. 'We sluiten pas om vijf uur, maar we hebben hen geadviseerd om daarvoor al op te bergen, vanwege de weersvoorspelling. Er schijnt een storm op komst te zijn', vertelt organisator Dion Bossers, die al vanaf het eerste uur betrokken is bij de buurtcamping. 'En je tent inpakken in stromende regen en harde wind, moet je echt niet willen.'

De allereerste buurtcamping was in 2013 in het Oosterpark in Amsterdam. Het idee sloeg aan. Dit jaar zijn er maar liefst 65 buurtcampings door heel Nederland. In het Zuiderpark wordt dit weekeinde voor de zesde keer gekampeerd. Zelfs in coronatijd ging het hier gewoon door. 'In 2017 ontstond het idee om een camping in Zuiderpark te organiseren', vertelt Dion. 'Ik en twee anderen werden gevraagd om het allemaal te regelen, twee maanden voordat het plaats moest vinden. Nou, je kunt je wel voorstellen dat dat flink aanpoten was. Maar het werd wel meteen een erg groot succes.'

'Wachten, wachten', klinkt het streng aan de andere kant van het terrein. Vrijwilliger Serferaaz geeft een groepje kinderen les in boogschieten. 'Ik ben geen expert hoor, maar ik heb het wel vaker gedaan', vertelt hij bescheiden, waarna hij op kundige wijze een pijl in de roos schiet. Toevallig komt net wethouder Martijn Balster aangeslenterd. 'Wil je het ook even proberen?', vraagt Serferaaz enthousiast. Ja hoor, dat wil Balster wel.

Het is niet zijn eerste keer, maar de vorige keer dat hij een pijl en boog in handen had, is wel lang geleden, vertelt de wethouder. De eerste twee pijlen vliegen naast de schijf. Maar dan heeft hij de smaak toch te pakken. De een na de ander is raak. 'Zo, goed hoor!', zegt Serferaaz. Balster is geen onbekende op het terrein. Twee jaar geleden heeft hij er zelfs geslapen. Maar vandaag komt hij alleen even langs om een kijkje te nemen. 'Ik vind het zo'n leuk initiatief. Het is hartstikke goed voor de saamhorigheid in de wijk. En dit is natuurlijk mijn gebied, dus het is mooi om te zien.'

Die saamhorigheid is inderdaad voelbaar in het Zuiderpark. Op de camping ben je gelijk. Iedereen slaapt in een tent en iedereen doet zijn behoefte in een dixi. Dat creëert een bepaalde verbondenheid. 'Alle activiteiten worden georganiseerd door vrijwilligers', vertelt Dion. 'Die doen dat met heel veel liefde en enthousiasme.'

Een van hen is doorgewinterde vrijwilliger Debbie, die zelf ook op het terrein staat met haar gezin. 'Het was weer super dit jaar', vindt ze. 'Het is jammer dat we straks alweer naar huis moeten.'

Dochter Esra is daarentegen helemaal klaar voor vertrek. 'Ik vond er niks aan', zegt de tiener een beetje eigenwijs. Haar moeder moet lachen. 'Wat ben je toch negatief joh!' 'Oké, de Repair Kid was wel leuk', moet Esra toegeven. Debbie wijst naar een kleine, roze caravan. 'Daar lag een kleed met allemaal elektrische apparaten die je uit elkaar kon halen om er weer wat van te maken. Dat vond ze geweldig. Ze kreeg zelfs de sleutel van de dames daar. 'Ja, ik mocht ze helpen met de caravan bewaken', vertelt Esra trots.

'Dit is onze enige vakantie dit jaar', vertelt een van de campinggasten. 'Een reis naar het buitenland zit er voor ons niet in. Maar dit is net zo leuk.' De buurtcamping is ook zeker bedoeld voor die groep mensen die een zonvakantie niet zomaar kan betalen. Een heel weekeinde op de buurtcamping kost 19,50 en voor kinderen betaal je maar vijftig cent.

Voor minima met een Ooievaarspas is het zelfs nog goedkoper en mensen die geen eigen kampeerspullen hebben, kunnen die lenen voor het weekeinde. Dion: 'Het is super dat we deze ervaring kunnen bieden aan mensen die anders misschien wel nooit zouden kamperen.'

Familie Shakhr is ondertussen druk bezig met het opbergen van hun grote tentenkamp. 'We staan hier elk jaar vertelt moeder Saskia, die in het gras zit te kletsen met een vrijwilliger. En elk jaar komen er meer kampeerspullen bij', zegt ze lachend. ' Voor ons als ouders is het genieten, maar vooral voor de kinderen is het leuk. En als zij blij zijn, zijn wij ook blij.'