Te midden van fluisterend loof en het kabbelende Böttgerwater, aan de rand van een stille stadswijk, vertelt het monument Grenadiers en Jagers op Ypenburg het heldhaftige verhaal van de Slag om de Residentie. Ongeveer op deze plek aanvaardde kapitein Wilhelm Böttger op 10 mei 1940 kalm zijn noodlot: een dodelijke Duitse kogel in de hartstreek.
“Laat mij maar liggen en ga je gang…”, zei de commandant van de compagnie die was aangewezen om het vliegveld van Ypenburg op de Duitsers te heroveren. Böttger was een stoutmoedige man en ging voorop in de strijd. “Hij liep voortdurend rechtop en gaf, een sigaar rokend, zeer kalm zijn bevelen. Hij was voor zijn mannen een onschatbare morele steun”.
Deze en nog veel meer informatie kan nu met behulp van QR-tegels eenvoudig worden ontsloten. In 15 naar hen vernoemde straten in de Waterbuurt van Ypenburg krijgen soldaten van toen dankzij de QR-tegels een gezicht; uit eerbetoon én om de geschiedenis levend te houden.
“Anno nu zijn er steeds minder ooggetuigen van de Tweede Wereldoorlog”, zegt stadsdeelwethouder Kavita Parbhudayal van Leidschenveen-Ypenburg. “Het is daarom aan ons om het verhaal van de helden van toen door te vertellen aan de komende generaties. Wij zijn dat verplicht aan hen die destijds hun leven in de waagschaal stelden voor onze vrijheid. De QR-tegels in de straten van Ypenburg vormen een moderne en aansprekende manier om de geschiedenis levend te houden”.
Historische Vereniging
De QR-tegels zijn er gekomen dankzij de actieve vrijwilligers van de Historische Vereniging Buitenplaats Ypenburg, in het bijzonder Astrid Abbing en Henk Kronenberg, en met financiële steun van de gemeente. In hun bijzijn worden de vertellende tegels op woensdag 17 mei aan het Böttgerwater door wethouder Kavita Parbhudayal officieel onthuld.
Voor historische fijnproevers onthullen de QR-tegels soms opmerkelijke details en illustraties. Zo zien we een overlijdensadvertentie uit de NRC van 14 februari 1989 van Johanna Josephine Wilhelmine Hooijmeijer, die een dag eerder op 88-jarige leeftijd “toch nog onverwacht” is heengegaan. En in kleine letters onder haar naam: “Sinds 10 mei 1940 weduwe van Wilhelm Otto Julius Böttger”. Die datum staat anno 2023 nog altijd in het geheugen gegrift van Hagenaars en Hagenezen.
