Cultuurschakel: kinderen moeten meebeslissen over hun eigen ontwikkeling

Hoe geven we kinderen écht een stem in hun eigen ontwikkeling, wilde kunst- en cultuurpromotor CultuurSchakel weten en belegde voor antwoorden op die vraag de inspiratiebijeenkomst Kansrijk Opgroeien in de Wijk in het Haagse Koorenhuis. Een zaal vol ervarings- en andere deskundigen leerde van Aiah Al Malai van Unicef, Geeske Strating van onderzoeks- en adviesbureau EMMA en Renske Gasper van de gemeente Den Haag en van elkaar hoe ze samen ruimte kunnen maken voor de stem van het kind. De belangstelling van vooral dames en veel minder heren was zo groot dat er even een stoelentekort dreigde. Dat toont maar weer eens de betrokkenheid aan, klonk het: “Een mooi begin om kansrijk op te groeien in de wijk.”

Verbreden
Veel kinderen komen niet verder dan hun wijk, klonk het bij de afsluiting van een middag leren en discussiëren en gaan om wat voor reden dan ook nooit op vakantie. En ook hun schooltijd brengen ze vaak uitsluitend in hun eigen wijk door. Wellicht kan contact met leeftijdgenoten in andere wijken helpen hun wereldbeeld te verbreden. Bijvoorbeeld door plekken in hun wijk op te zoeken waar ze trots op zijn en die te delen met kinderen in een andere wijk die op hun beurt weer laten zien wat er bij hen te beleven is. Als ‘een soort safari in de stad’ werd het voorstel samengevat en ontvangen als een mooi initiatief om kinderen nieuwe werelden te laten ontdekken.

Gamificeren
Maar dan moet je er eerst in zien te slagen de aandacht van die kinderen te trekken, merkte een Groep 8-juf op. En dat valt tegenwoordig waarachtig niet mee. Ze hoefde alleen maar te kijken naar allerlei goedbedoelde activiteiten waar nauwelijks kinderen op afkomen. De oorzaak: concurrentie met de mobiele telefoon die ervoor zorgt dat kinderen zich niet meer hoeven te vervelen. Dus wil je kinderen bereiken, dan boek je het meest succes door je voorstel bijvoorbeeld als telefoonspelletje aan te bieden. Door mensen die weten wat kinderen belangrijk vinden en daar wat mee kinnen doen. En dat werkt, leren praktijkervaringen uit het onderwijs met het ‘gamificeren’ van lesstof.

Politiek
Nagenoeg elk onderwerp kunnen goed ingeleefde experts onder de aandacht van de jeugd brengen zonder dat het na een halve seconde wort weggeklikt. Neem politiek en de vraag waarom je zou stemmen als het weer zover is. Eén van de deelnemers aan de middag deelde zijn ervaring met het ‘Tiktokkieficeren’ daarvan. Jeugdigen kregen in een videootje het advies vooral niet naar het stemhokje te gaan als ze graag veel te dure boodschappen kochten en graag zien dat politieke partijen wet en regel maken van discutabel gedachtengoed. En dat slaat aan, leerde de praktijk hem tot nog toe.

Zijlijn
Maar alleen als daar in het onderwijs of waar dan ook tijd en plek voor wordt ingeruimd, klonk het in de zaal. Dat gebeurt niet altijd. Net zoals het niet altijd lukt om kinderen met een beperking te betrekken bij wat kinderen in het reguliere onderwijs doen. Dat komt bijvoorbeeld omdat het daar vaak om taal draait waarmee niet iedereen uit de voeten kan. Zelfs een antwoord op de vraag “hoe gaat het met je?” wordt dan een onoverkomelijke hindernis. Wellicht dat een eerder die middag gemaakte opmerking raad geeft: kijk vanaf de zijlijn toe hoe kinderen het zoveel mogelijk zelf doen en kom alleen in actie als het verkeerd dreigt te gaan.

Bron: Eigen verslaggeving