Otto Spijkers trapt in het stadhuis estafettestaking in het hoger onderwijs af met lezing over zeerecht

Het moet de bezoekontvangers van de gemeente een beetje overvallen hebben. Want een publiekslezing door docent en onderzoeker dr. Otto Spijkers van de Universiteit Leiden in het stadhuis? Het duurt even voordat iemand met zekerheid weet te zeggen dat die voordracht in de foyer is. Daar is het om 10, het uur dat het aangekondigde protest tegen de voorgenomen bezuinigingen van ruim een miljard euro op het hoger onderwijs moet beginnen, nog niet heel druk. Onderwijswethouder Hilbert Bredemeijer (CDA) is er al wel, net als wat mensen die dr. Spijkers klaarblijkelijk kennen en graag willen weten of hij na afloop van zijn lezing terug naar Leiden gaat. Dat was hij inderdaad van plan. Maar pas nadat hij een uiteindelijk nog best volle foyer heeft onderhouden over zeerecht: Van kunstmatige eilanden tot drijvende steden: het internationaal recht van de zee in beweging.

Wethouders
Teach Out heet de bijeenkomst in de foyer van het stadhuis en wethouder voor onder meer economische ontwikkeling Saskia Bruines (D66) en wethouder voor onder meer internationale zaken Mariëlle Vavier (GroenLinks) schuiven ook even aan. De drie plaatselijke bewindslieden zij  trots dat de staking van de Nederlandse universiteiten in het stadhuis wordt afgetrapt, zegt Bredemeijer. Hij merkt nog op dat Den Haag internationale stad van vrede en recht het onderwijs een enorme ontwikkeling heeft doorgemaakt. De aangekondigde bezuinigingen en de wet die in het internationale karakter van het hogere onderwijs ingrijpt, hebben volgens hem veel gevolgen voor Den Haag. De actie geniet daarom de volle steun van de wethouders.

Onverstandig
De universiteit is belangrijk voor stad en regio, zei vicevoorzitter Timo Kos van het College van Bestuur van de Universiteit Leiden. “Buitengewoon onverstandig” noemde hij de bezuinigingen. De voordracht van Otto Spijkers over het zeerecht haakte volgens hem in op wat er momenteel in de wereld gebeurt met bijvoorbeeld schepen die kabels kapot varen. Onderwijs en onderzoek staan dan iedereen bij om zonder klappen uit te delen geschillen op te lossen, benadrukte hij.

Simpel
Spijkers had zijn lezing voorbereid in de veronderstelling dat hij op een basisschool werd verwacht, vertelde hij. Hou het simpel, was hem gevraagd, en maak het zoveel mogelijk interactief. Voor wie het even niet paraat heeft: het zeerecht hangt samen met verschillende zones die in zeemijlen vanuit de kust worden gemeten. Natuurlijke eilanden hebben daar invloed op, maar kunstmatige eilanden en installaties weer niet. Met zijn toehoorders discussieerde Spijkers over wanneer een staat zich kan laten gelden en of definities niet zodanig juridisch kunnen worden aangepast dat allerlei beperkingen verdwijnen die een staat ondervindt bij het uitoefenen van gezag.

Redeneren
Een eiland is een eiland als je daar duurzaam kan wonen en werken met wat je daar in de buurt vindt, ging Spijkers kort door de bocht. Vaak is dat een kwestie van logisch redeneren, maar daar gaat het vaak fout. Ook al omdat bij langer nadenken er meer kan dan op het eerste gezicht lijkt. De praktijk leert dat landen zich soms rijk rekenen door van bijvoorbeeld een zandbank een eiland maken en dan allerlei aanspraken maken, maar daar gaat het internationale recht niet in mee, legde Spijkers uit.

Engels
In dat recht en bij de instituten die zich daarmee bezighouden is Engels de voertaal en dan is het naar zijn mening noodzakelijk dat colleges over dat recht in het Engels worden gegeven. Het zal de afgestudeerden onnodig veel tijd kosten om later alsnog aan een Engelstalige omgeving te wennen, gaf Spijkers zijn gehoor mee. Met dat in gedachten beleefden zijn toehoorders die ochtend iets bijzonders, vertelde hij: zeerecht in het Nederlands.

Bron: Eigen verslaggeving